Sağımda İsa solumda Musa,
Ben ortalarına oturdum.
Bu Cuma vakti İstanbul da!
Çamlıca tepesinde İlam da,
Ruhumu adamakıllı doyurdum…
Sen beni öldürdün!
Yaşıyorum sanma.
Beni bu hale düşürdün,
Arkamdan sakın ağlama!
Terk etti güzellikler,
Gönlümün duvarına,
Vurmuşken hasret!
Kısmet eyledi YARADAN,
Gözlerime oldu nimet…
Karşımda buluverdim.
Birşey anlamadım ki,
Beni yaşlandırdılar.
Yeni yıllarla!
Beni kandırdılar...
Hem yaşlandım,
Hem de aldandım...
Aşkın zıddı nefret,
Sevginin de kin!
Her aşka başlarken,
Edilir yemin…
Canım cicim,
Yağmur altında başladı,
Bizim de aşkımız!
Bir saçak altıydı,
Buluştuğumuz…
Salıydı günlerden,
Geldiyse vakti ölmenin,
Faydası yok!
Azrail’e dur demenin…
Can çıkmadıysa bu bedenden,
Ambulansla götürecekler hemen.
Bir vakit,
Gözler ağlamış yanağın ıslak,
Acılar geçer ağlama bırak.
Her şey geliyor insan başına,
Yüzünü çevirme karşıya bak!
Gönlünü de hep sevgiyle doldur,
Bir gün!
Bitireceksin bu ömrü…
Yaşadıklarını,
İyi kötü her şeyi…
Yaptıkların,
Gelince hep gözün önüne,
Büyükçe bir salon!
Yerlerde minderler…
Şöminede yanan kütükler.
Atılmış önüne,
Koskoca bir ayı postu!
Alev alev şömine,
guzel eser
kutluyorum kaleminizi ve sizi.tüylerim ürperdi inanın çok güzel yüreğinize sağlık...saygılar
Tebrikler üstadım.gönlüne sağlık iyi günler dilerim...tam puan