Pişman değil pişkinsin.
İnsanlıkta miskinsin…
Sözünün eri değil,
Bir de erkeksin…
Allah’a(cc) akitte dönek,
Sen gözümde bir hiçsin…
Kişiyi gözü günaha sokar,
En çok ta dili!
Gören gözü söyleyen dili,
Kullanmasını çok iyi bilmeli!
Ocak/2002
Arifesi bayramın,
Kurban olanlar hazır!
Süslenmiş püslenmişler,
Boyunları upuzun…
Karagözü çaparı,
Gönül hasret kalmış geçmişe,
Seni görünce kavuştu sevgiliye…
Bir de üstüne tıka basa özlem,
Günleri seninle oldu dolu dolu….
Kanlıca da Üsküdar’da
Kandilli’de Çengelköy’de.
Gözler taşır belaya,
İsterse de Mevla ya.
Kâlbin elçisidir onlar,
İsterse çıkarlar duaya…
Güzeli haber verirler.
Hasretini duyduğum zaman,
Bütün tüylerim dikilir…
Sana aşık olmuşsam,
Hasreti böyle çekilir…
Yaradanım,
Bu sevgiyi bana vermiş,
Tren kaçıyor,
Son vagona binmelisin!
Yalnızlık Allah’a mahsus,
Birini ille sevmelisin…
Sarıl sen hayata,
Lacivert bir karanlık,
Çökmüş!
Gecenin tam ortasına…
Uzakta bir ışık,
Sanki yanıp sönüyor…
Sokaklarda!
Sana sevgimi verdim,
Ayırmadım,
Gözümü gözünden…
Ellerimi uzattım!
Tuttum,
Senin ellerinden…
Değişen bir şey yok,
Aynı tas aynı hamam!
Dökülen su aynı,
Suyun altında kalan…
Aynı hata aynı günah,
guzel eser
kutluyorum kaleminizi ve sizi.tüylerim ürperdi inanın çok güzel yüreğinize sağlık...saygılar
Tebrikler üstadım.gönlüne sağlık iyi günler dilerim...tam puan