Varsıl değilim diyemem hasret olduğum
Hissettiğim aşkını dünyalara değişmem
İstemez ne taht ne taç ne dünya malı
Gönlünden gönlüme düşen bir deme(şiir) duyayım da
İstemez varlık içinde Sultan Süleyman olmayı
Gülüşünden bir gemi yap
Selamını bırak
Gözümün yokuşlu ,
Nehirlerinde yüzdür
Ben kirpiklerimin kıyısında,
Bırakacağım yüreğimi
Duyulmadı feryadım ahım Leyla'm
Bir köşelerde hep gizli gizli ağladım
Gözyaşlarımda aşkın kutsalığı vardı
Yeryüzüne dökemedim, gönül bağıma ağladım
Mecnun eyledin beni, kül oldu ciğerim
Madem gidecektin
Neden beni göğüne alıştırdın?
Yolun başında değil de
Neden göçmeye mecalimin kalmadığı yerde
Kanadımı kırdın?
Gün gelecek yaşam vadedecek
Birisi için ölmüş her kalp, mümkün mü ?
Gömüldüğü meçhul topraklardan
Ah kokan gülleri behşedecek
Kul hakkı sayılmaz mı ?
"Sevdiğini alamazsan aldığını seversin "
Mektup yazmış mecnûnun biri Allah'a
Güneşi almış avucuna O'na koşuyor
Her satırda kalemi yakan bir dua
Zarfı güneşe sarmış, ondan güneş yanıyor
Arıyor gözlerindeki yokluğu
Yüreğini şuursuzca kazarak
Gözümde hasret ile meftunum sana
Gönlümde aşk ile meftunum sana
Gece gündüz meftunum sana
Sorsan bahçem çiçeksizdir
Bağ sendedir bülbül sendedir
Gözümde hasret ile meftunum sana
Gönlümde aşk ile meftunum sana
Gece gündüz meftunum sana
Sorsan bahçem çiçeksizdir
Bağ sendedir bülbül sendedir
Şimdi ben gözlerime nasıl anlatsam
Gönül gözümün seni gördüğünü
Nasıl anlatsam,
Seni gönlümden gözlerime anatamaya çalıştığımı
Bazen bir şair bazen bir ressam...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!