Kalbimin nerde olduğunu hissediyorum
Ama kendim nerdeyim bilmiyorum
Dünyada beyhude dolanıp duruyorum
Bedenim kayıp gözyaşımı bulamıyorum
Zaman boynumu büküp,
Beni çaresiz bıraktığında
Hayat ellerime kelepçe takıp
Ayaklarıma prangalar bağladığında
Gönlümün seslendiği sen olacaksın
Beklemeli insan,
Kimsenin elini tutmadan
Gözlerine bakmadan
Hayatına eşlik edecek insana,
İhanet etmeden beklemeli insan
Belki bir gün kıracağım,
Bu kırgınlık maphusunun kapılarını...
Belki bir gün
Benim de aldığım nefes
Ciğerime batmayacak.
Kim bilir belki ben de
Bir hasret var göğsümde, akıbeti belli değil.
Kime anlatsam çaresi yok, devası belli değil.
Bu virane hanı derman olacak yer mi sandın?
Izdırap dolu bugünü hem yarını belli değil.
Ey gönül, vazgeç sitem etmekten, ara dermanı.
Ne olur bir gün beni de götür,
Yürüdüğün yollara gittiğin yerlere..
Öyle gözlerime bakarak değil
Öyle sesimi duyarak değil
Kalbinde bir yerde sakla götür
Ben sevmenin şaheseri
Sen gözümden gönlüme,
Taktir (damıtma) edilen,
Sevilmenin şaheseri
Ben sevmenin ustadı
Kimisi ruhunda, yarasıyla virandır
Kimisi bedeninde, kendisine ağırdır
Yılların zihinlerde, açtığı yaralar vardır
Bilemezsin kimin acısı neresindedir
Bilemezsin kim neresinden hastadır
Vuslat hasretin göz yaşıdır, bilesin
Bu yanağımdaki çöl ,
Gözümdeki esaret...
Vuslatın hatrınadır, bilesin
Tenim can bulur umuduyla
Sen bahardın kışı olmayan mevsimdin
Bir lafın beni kışlarda bırakırdı bilmezdin
Sen güldün ben dalındaki dikene kördüm
Bir bakışın yüreğime saplanırdı bilmezdin
Sen aşktın dumanı olmayan yangındın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!