hülyalarımın kuytusunda uyuyakalmışım,
mahzenin yıkıntı sarkacını kaç örümcek sarmış
yoksul bir kâbusun karmaşasıyla hatırlattığı
satranç karelerindeki taşlar ardımda durmakta
yıldızlardan inen kinli aydınlıkta
yâdımda ise geçmişin an be an sorgulanışı.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta