Hülya Tüneli Şiiri - Kasım Kobakçı

Yavaşça geçeceksin, şu hülya tünelinden,
Kıyısında yosunlu, toplanmış nice hayal,
Sonra da dalacaksın, boşluğa inleyerek...
*
Camlar buğulandı, çehren zerre zerre sönmekte,
Eflatun anları gözle, artık zulmet inmekte...
*
Kapanmış yere, sızlar, durmadan sızlar leylaklar;
Bekler kıvılcım misali, yuvada dertli kumrular,
Göller mi tutuştu? Niçin bakıra çalıyor taşlar?
*
Küller savruldu, hissin anbean bitmekte,
Eflatun anları gözle, artık zulmet inmekte...
*
Şu sözü meçhuldür, direkt gönle akmakta,
Eflatun anları gözle, artık zulmet inmekte...