Hey dostlar beni dinleyin;
Ben onu artık unuttum.
Tam iki dakika on beş saniyedir 'Hülya' adını anmıyorum.
Kahretsin; yine beceremedim.
Ne yapsam onu unutamıyorum.
Onu hatırlamak için sebep çok,
Her günüm aynı gün umutsuz mutsuz
Her gecem sabahsız gözüm uykusuz
Bu ızdırap böyle devam ederse
Sanmamki yaşarım bu yılda onsuz
Dualar etmekten koptu ellerim
Bu şehrin manası önemi yoktu
Boğuyordu bir tek dost eli yoktu
Sonunda beklenen mucize oldu
Senle karşılaştım merhaba köylüm
Menfaat Dünyaya hükmeder olmuş
Yaşam zor bir okul öğretmen kader
Çileyi yazmaya yetmez kırk defter
Diplomayı alan olmuş derbeder
Ben cahil kalayım beni bırakın
Kimi gurbet elde kimi dağlarda
Uyudum uyanmadım iyi birşeydir sandım
Bir güzel gülüşüne nasıl olurda kandım
Geri dönülmez artık aşk rüyası başladı
Ne oldu anlamadan zaman çok yavaşladı
Dediler aşk güzeldir heveslenip bir tattım
Yazıktır başı boş geçiyor ömrüm
Bir çareye muhtaç divane gönlüm
Gülmedi kaderim gülmedi yüzüm
Başka bir yar buldum unuttum seni
Ben de bir insandım ben de bir kuldum
Dünyanın kahrını çeken birine
Gerçeği riyayı bilen birine
Hayatın anlamı biten birine
Bir anlık bir ölüm çocuk oyunu
Felek bağlamışsa eli kolunu
Seni sevdiğimi nasıl anlatsam
İsmini dağlara taşlara yazsam
Belki inanırsın yanık bu kalbe
Gözünün önünde hançer saplasam
Hülya Hülya diye deliye döndüm
İlk aşkların adı çıkmış cismi yok
Sevdiğimin hafızamda ismi yok
Hatırlar gibiyim ama resmi yok
Gönül albümünde yeri var mıydı
Güzel mi nazlı mı işveli miydi
Bedenim çürüyüp bağrım yanarken
Bir lokma aş ile kanlar kusarken
Yaşamla ölümü ayıramazken
Aşka ayıracak zaman mı kalır
Şu yalan Dünya'nın kahpe düzeni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!