Gidişin dönüşü olmayabilir
Gözleriniz yollarda kalabilir
Bakarsınız künyem benden tez gelir
Dünya dediğimiz böyle bir Dünya
Gidişim göz yaşı hüzün doluydu
Gecenin bir vakti ermişin biri
Mum ile insanlık arasın dursun
Böyle bir zamanda böyle Dünyada
Aradığın hissi nasıl bulursun
Başka işin yok mu mübarek ermiş
İlk aşkı Eylülde tatmış diyorlar
Ona secde yapıp tapmış diyorlar
Hayaller kurarken yarınlar için
Yar aşkını ele satmış diyorlar
Ölmeyi denedi beceremedi
Güneş battı yarına doğacak mı
Dertlerim şafakla son bulacak mı
Yarim gurbet elden arayacak mı
Bana uzaklardan bir haber verin
Uzayan geceler ömür kısaltır
Yüzümüz gülsede içimiz ağlar
Dertler gün geçtikçe nasırlar bağlar
Deniz göz yaşıdır dert ise dağlar
Elimizden ne gelir neşemiz kaçmış
Ecel hiç düşünmeden geçen yılları
Neden benden herkes birşeyler saklar
Kime bunu sorsam dil tutup susar
Ne olur herşeyi söyleyin dostlarım
Haber kötüyse de sizden duyayım
Dostlar acı söyler düşman güldürür
Demek gidiyorsun ha..
Sen gidince ona geri döneceğimi bile bile gidiyorsun demek ha...Öyle olsun.
Hal bu ki sen ne mücadeleler vermiştin.
Beni ondan kıskanan sen değil miydin?
hatta bu kıskançlık zamanla ona karşı nefrete dönmemiş miydi?
Hatırlar mısın? beni merak ettiğin bir gece ansızın eve geldiğinde, beni onunla derleşirken gördüğünde ne kadar da kızmıştın.
En sonunda Hülyan döndü dediler
Umutlu ellerle kapıyı çaldım
Hasretle tutuşan seven gönüller
Bir anda söndüler şaşırdım kaldım
Ne o yoksa beni tanımadın mı
Kahkaha yerine tebessüm eden
Uzun saçlarını eliyle ören
Riyâkâr olmayan gerçeği gören
Beni candan seven bir yar isterdim
Saçında gonca gül elinde kına
BİR ZAMANLAR BİR HÜLYA VARDI. O on üç yaşında, bense on altı yaşındaydım. Ne güzeldi, tertemiz duygularla nasılda sevmiştim onu. Onun için herşeyimi verirdim, hatta canımı bile.
Gitti, çok uzaklara gitti. Almanya denen eceline gitti.
Aradan beş yıl geçti, tam 1825 gün, dakikaları sayarak onu
bekledim. Bekledim de ne oldu. Benim sevdiğim, aşkım dediğim Hülya Almanyada ölmüştü. Cenazesine bile gidemedim. Mezarı nerede diye soracak olursanız onu da bilmiyorum. Benim o eski Hülya'mı temsilen riyâkar nünahkar başka bir Hülya gönderdiler. Kendimi bir süre kandırdım, yine adına şiirler yazdım, şarkılar söyledim. Korkuyordum bir gün gerçek yüzünü gösterecek diye ve sonunda korktuğum başıma geldi.
Bekleyeceğim yine, yine gözlerim yollarda kalacak. Yanlış anlamayın şimdiki Hülya'yı değil, şu anda yanımda olsa inanın ki onu öldürürüm. O Hülya'nın beynine hiç acımadan tabancamdaki bütün kurşunları boşaltırım. Ama, ama çocukluk aşkımın yaşadığını bilsem, benim ruhumun onun ruhunu geri getireceğini bilsem, ruhumu şu anda hiç düşünmeden tereddüt bile etmeden gerçek sahihine, Rab'bime teslim ederim. Zaten yaşamın anlamıda kalmadı, benim için yaşam onun sevgisiyle birlikte bitti.
Ama yemin ediyorum o da yaşamayacak, en azından onun hayatı da benim gibi olacak. Öyle bir bataklığa saplanacak ki kıyamete kadar yatacağı yer, mezarı olacak o bataklık.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!