Canan Ereren Şiirleri - Şair Canan Ereren

Gözyaşlarım ağlıyor
Dökülüyor yanaklarım'a
Ayaklarım ıslanıyor
Tutamıyorum.

Gülüşlerimi özlüyorum

Bir köşede oturmuş miniminnacık bir adam
Görüntüsü durgun,yüreği okyanus,gözleri uzaklara dalan
Yüzüne bakınca herbir zerresi görülüyor
Hayat'ı çözememiş belli bocalıyor,
Oysa çözecek bilmeceyi, sorsa birilerine
Belli ki hayat'a küsmüş konuşmuyor.

Kibir sahibini yalnız bıraktırır
Çevresi uzak durur dışlanır
Yalnızlığın uğultusu kulaklarını sağırlaştırır
Yolunu kendisi çizmiştir ağlamak faydasızdır.
*

Ben,
O gözlere aşıktım,
Gözlerime bakan gözlerine,
Yüreğime ışık veren rengine,
Beni ayakta tutan inceliğinle.

Sen bir şelalesin yüreğimdesin,
Temmuz sıcağında tenim yanarken,
Beni serinleten buz çiçeğimsin,
İçim titrer dilim seni anarken…

Şu yanan kalbimde buzdağı gibi,

Bakışlarınızla dünyamı aydınlattınız,
Gülüşlerinizle beni hayat’a bağladınız,
Sözlerinizle hep dinlettiniz,
Konuşmanız için bahaneler keşfettirdiniz,
Sizi dinlerken okyanuslarda yüzdürdünüz,
Şimdi…

Baba'cığım
Yolculuğun çok uzun sürdü,
Sen uzun yolculuklar severmiydin,
Nerelerdesin?
Telefon'um çalar sen zannederim,
Kapımın zili çalar yine sen,

Beni hasret rüzgarlarına iten yaban çiçeğim
Sol yanım ağrıyor hasretlerdeyim
Dağlarda çiçekler kokluyorum sen diye
Çiçeğim elimde bekliyorum kokla onları ben diye.

Sesimin yankısını duymuyorsun

Hiç bir şey kalmıyor ebedi olarak,
Sadece anılar zihnimizden silinmeyen,
Ve fotoğraflar siyah beyaz...
Zaman sildi süpürdü her şeyi,
Her gün satır başıyım..
Sabah masmavi göğün şemsiyesi altında,

Kalbimin derinliklerine inen yağmur taneleriyle gelip,
Yağmur sonrası gökkuşağıyla aydınlattın içimi,
Rengarenk oldu coştu yüreğim,
Kalbimin en derin köşesinde,
Saklıyorum sevgini mücevher gibi,
Her düşündüğümde seni,