Dünyanin yüklü vebalini üstüne alan
Fukarada sayisiz hesapsiz bilinmezlige bitip tükenerek
Hep dilsiz ahrazda
Hep yabanda
Hep kör topalda ve baska bir yerde
Günesin gölgelendigi beyaz örtüler giyinmis tarafindaysak
Dikisi sökülen yaralarda kann revan kusuyordur dünya
Varken yok olmanin ucurum yuvarlanislarina dogrusu
Ne topragin rengi kara
Ne günahsizliginki beyazlik
Herkesin kendini azapla sinayarak can pazarinda örtülü örtüsüzlügünü ödestigi
Karanligin icinde yuvarlanip dönen sonsuzluk sanki
Eridikce feri sönen mumlar gibi
Insanlarin
Hükmü devriyesi kendiliginden ölürken
Kasim / 24
Kayıt Tarihi : 2.11.2024 14:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!