Sükûnete bürünerek değer kattın her şeye, ama beni yitirdin.
Bir yağmur damlası gibi kayıp gittim avuçlarının arasından,
Gerek kalmadı artık hiçbir şey için çabalamana.
Artık olmayacak üzerine titreyen ellerim, buğulu sesim ve senli şiirlerim.
Özgürlüğe mi yoksa kalabalıkların arasında kaybolmaya mı mahkûm oldun,
Zaman gösterecek tüm içtenliğiyle.
Şimdi benim üzerime düşen tek bir şey var HOŞÇAKAL!
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta