Hoşça Kal Aşk Şiiri - Ali Bektaş

İlelebed sana elveda dedim Aşk!
Beni çok yordun, söyleyen zamanında önce saçlarımda ak.
Denizde boğulmuş bir adam edasındayım, ne baş kaldı, ne ayak,
Umutlarımı, yarınlarımı bir turnanın kanadına bağladım
Maziyi hatırlamak, bir esinti bile istemiyorum, benden uzak!
Hep sen, her yerde sen, yanımda sen vardın, istemem bırak!
Aşk mısın ne menem şeymişsin sen böyle, anlamadım ki
Sonların en kötüsü, senaryoların en berbatı çıktın, sana inamıştım,
Her yolun bir sonu vardı, sen durmadın; son seferde ben kalmıştım,
Yok, sana inanmıyorum. Ben de indim hüsran sokağının başında
İşte benim sensiz yalnızlığım, sensiz devam edeceğim son yolculuğuma.
Bulursun, biliyorum bir yolcu her seferinde, caddede, sokaklarda.
Acı, elem, keder vereceksin her durakta, göz yaşları kalacak arkalarda.
Sensiz yaşamaya öyle alıştım ki anlatamam, çok mutluyum şimdilerde
Desem inanır mısın bilmiyorum, şimdi son yolculuğun kimbilir, kimlerle
Elveda Aşk, güle güle, Hoşçakal Aşk! Zor olsa da unutluyorsun elemlerle.