Hikmet Sevgi Şiirleri - Şair Hikmet Sevgi

Öfkem yorgun
Kederim tarifsiz
Ne dertler bitiyor dertleşerek
Ne de
Sessizlikte boğulmak anlamlı
Benimki kutsal bir yalnızlık sadece

Bazen içinde esen seherin adıdır,
Bazen yüreğinde yaktığın tutkunun rengi;
Bazen, rüyaları peşine taktığın bir çift göz,
Bazen, sabahın mahmur bakışlarındaki sevinç,
Bazen de, sahilden denize bakıp da
Ufukta birleştiğini gördüğün iki sonsuzluğun adıdır.

Zamansız yakalanmış hatıralar manzumesidir ömrüm.
Sürüklenirim peşinden bir ansızlığa, gulyabanilerin
Ve ancak hissettiğimde anlarım aczimi,
Çaresizliğim, zamanı sırtlanmış, bir yol gibi geçerken içimden,
Yetmez olur özümdeki tılsımın büyüsü açmaya bu kıvrımları,
Yetmez olur özümdeki tılsımın büyüsü... aşmaya bu kıvrımları

Yine düşerim bir güne varlığımı sensiz
İçimde yokluğun ürperir tüm çıplaklığıyla bedensiz.
Gözlerimde uçuşur, gözlerinden kalan, silik hayallerim
Seyrederim, aldırmadan, öksüzce titremelerine ve gülerim;
Sonra, ürpererek sessizce dökerim çehremi gözlerimden.
Ve ellerim yanar, tutamazlar bir avuç tebessümü, gülerek süzülen

Dün bir çocuğa göz kırptım.
Çocuk gülümsedi,
Mutlu oldum.
***

Ne güzel saçlarının omzuna düşmesi,
Gözlerindeki efsunlu yeşil ne güzel,
Ne güzel kolundaki gamzen
Dudağının küçük olması ne güzel
Ne güzel sesindeki davetkârlık,
Beni görünce gülümsemen ne güzel

Bir gün gidersem, kalbimden uzaklara,
Döndüğümde ne olur,
Kapıyı sen aç bana.
***

Özledim bir tanem,
Seni Özledim
**
Yine bir akşam karanlığında
Ürperirken tüm bedenim
Sarılırım sımsıcak şarkılara.

Upuzak bulutlar sürüldü içimden.
Çalkalandı ufuklarım derinlerde,
Meğer gece kabuk bağlamış, seherimin gözüne
Geçince anladım ufuklar aslında
Ufuklarında ötesinde.
Ama ne yazık,

Hangi kızılın çığlığı söndürür
Gözyaşımla yaktığım ateşi.
Hangi karanlıkta boğulur
Yüzümdeki girdaplar.
**
Zaman, kıvılcım saçarken avuçlarımdaki hayale