Hayat dediğin şey nedir ki
İnsana sunulmuş boş bir armağan
Nefesin bile sayılı neyin telaşı bu ey insan
Kaptırmışsınız kendinizi yalnış bir düzene
Türk'ün istikbalini düşündüğümüz için
Koltuklara sevdalı olmamak için
Refah düzeyinin ileri düzey olması için
Bu davanın uğrunda öleceğiz.
Çöp toplamasın amcam diye,
Ne içimdeki dünyaya sığdım
Ne dışardaki hayata alıştım
Anama babama bile anlatamadım
Bir hasan koydular adımı bu dünyaya fazla geldim
Hiç arkamda duran olmadı
Cirkinlesip gidiyorum iyice
Aynalara küstüm kendimce
Çirkinden sakallarım çıkmış
Bu mahluk kim sence
Yaradan böyle yaratmış
Çok cugara iciyorum diye kızıyorsun ya bana
Ben anlamam be kızım arada eser aklıma
Birkaç satırı dökerim kalemle kağıda
Sonra bir cugara daha yakar gece boyu ismini sayıklarım
Ben insanlara dargınım, dayı.
Kimse kırılmasın diye mücadele verirken,
Düşene el uzatıp kaldırırken,
Kendime geç kaldığımı fark etmezken,
Beni bir başıma bırakana dargınım, dayı.
Bu adam bir kere benim canım
Ben bu adamdan neyi saklayayim
Hatam varsa gel yüzüme vur
Ben sanamı kırılacağım?
Çok isterdim etle tırnak olmak
Bazı insanlar ne garip?
İhanete açılan kapıdan iradeleriyle geçerler
Sonra sadakat çeşmesinde testiyle beklerler
Bunada ihanetin bedeli değil, kader dediler..
Aynadaki surat ben değilim, biliyorum
Sizce ben delimiyim?
Sen, akıllı insan soruyorum
Cevabı biliyormusun?
Gözlerim dalıyor gözlerimin benliğine
Güçten düştüm elimden kolumdan
Ne olur dön artık birtanem
bitsin artık bu çile
Bitsin artık bu hasret
Günden güne eriyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!