Özgür bir kuştur kalbim.
Demir parmaklıklardır, göğüs kafesim.
Baştada bir gardiyan, onada akıl dedim.
Uçmak istiyorum, bırakmıyorlar..
Umuda kanat çırpar koştururum.
Öyle bir geceki
Bir Allah biliyor birde yalnızlık
Üfür üfür esiyor son gazla rüzgar
Yaprakların dökülüşüne ağlıyor ağaçlar
Bir Allah kulu yok ıssız ki ıssız
Bir ben varım birde yalnızlığım
İlk tanıştığımız da biraz soğuk davranan
Konuştuğunda kelimeleri ardı sıra haykıran
Arada sıcaklayıp çalışmayan
Bir dostumdan bahseder bu şiirim
Korkağın yanında tıslıyan
Bir gömlek meselesi var
Kimin bu, kadife kumaş — üstelik kirli;
Kimi yerleri yara bere, üstelik her yeri kan izi...
Bir savaştan çıkmış bu gömleğin sahibi.
Bir gömlek meselesi var
İlk defa yüzüme güldü bugün,
İçimde huzur, gönlümde hüzün
Bu kadar güzel güldüğünü bilseydim,
Ömrümden verirdim, gülsün diye yüzün
Öyle kullanma beni
Şimdi aklıma geliyor sevdan
Oysa ben hiç sevilecegimi düşünmezdim
Böyle geldi geçti hayatım
Birininde bana yar olacağını bilmezdim
Kurtulmuştum sonunda bu hastalıktan
Herşeye eriştim bu hayata
Bir sana uzağım bir sana kaçak
Adım adım geliyorum görmüyorsun
Bi sana aşığım bir sana hayran
Bilmiyorum herzaman aklımdasın işte
Bir şiir yazmam gerek,
yaşanmamış ihtimallere;
kafamı kurcalayıp duran düşüncelere,
gönlümün köşküne çöken güzeller güzeline.
Bir şiir yazmam gerek,
Sen mutlu olamazsın hakkın değil
Kim olduğumu sorma mühim biri değil
Hakkım sana helal olsun, haram değil
Yeterki ahirette, çıkmayasın karşıma
Senki savaşlar başlatan, başlattıran, yaralayan
Kadıköyde açmışlar piçin resmini
Kimse sormadı ismini cismini
Hakkı hukuku aradı diye yüzlerce genci
Silivriye kapatanlara yazıklar olsun
Bir subay Atatürk’ün askeriyiz, dedi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!