Hikmet Durkut Şiirleri - Şair Hikmet Durkut

Koskoca çınardım elinle kestin
Devirdin sevdiğim eline sağlık
Yeline kapıldım çok deli estin
Savurdun sevdiğim eline sağlık.

Bir söyle gönlüme neşeyle dolsun

Bunca sene yollarına baktığım
Hasretim bitiyor iyiki varsın
Yeter artık kara sevda çektiğim
Gözümde tütüyor iyiki varsın

Duruşun içimden alıyor gamı

Açınca sinemi tandır misali
Bu bağrımı yaka yaka yoruldum
Yaşadığım aynen mecnunun hali
Çöllerde ah çeke çeke yoruldum.

Açarsan sırrını söyler dostuna

Ne kadar gül varsa inan uğruna
Derecektim bana fırsat vermedin
Neyim var neyim yok senin yoluna
Serecektim bana fırsat vermedin

Ağır gelir çekmem ben vebalini

Şarkışla Sivralan doğduğun köyden
Sen oldun bizlere ışık Veyselim
Gözlerin mahrumdu ışıktan ferden
Ey benim üstadım Aşık Veyselim

Hayatı görmeden anlatan dilin

Geçenlerde sizin sokağa vardım
Uzanıpta zili çalmadı elim
Eşi dostu tanıdıkları sordum
Bir seni sormaya varmadı dilim.

Aşağı yukarı gezdim sokağı

Ok olsa bu kadar tesir etmezdi
Değince öldürdü beni saçların
İnanki tarife gücüm yetmezdi
İkiye böldürdü beni saçların

Salınır telleri inceden ince

Sana nasihatım çok iyi dinle
Dediğim zoruna gitmesin oğul
Ben az yazıyorum sende çok anla
Hanemizde baykuş ötmesin oğul

Bilesin muhanet bir derin kuyu

Uğraşma benimle bela bulursun
Aşkın defterini dürüyom artık
Sen bilirsin ama çile bulursun
Kendi hayatımı sürüyom artık.

Sen kapris yaptında kime yaradı

Seni düşündükçe nefret diz boyu
Ele değil sana kastım bilesin
Unutturdun bana düğünü toyu
Senin düşmanına dostum bilesin.

Döndürüyor sevdan beni deliye