Hikmet Durkut Şiirleri - Şair Hikmet Durkut

En ücra yerlere koyup gizledi
Sürüp bulamadım izini felek
Bulur diye adım adım izledi
Benden hiç kekmedi gözünü felek.

Beni üzdü kendi murat eyledi

Yine dumanlandı Tekir Yaylası
Ilgıt ılgıt eser yelin Erciyes
Giyersin üstüne beyaz libası
Sanırsın bir nazlı gelin Erciyes

Sazlığında türlü kuşlar beslersin

Yusufa saraydı kuyunun dibi
Sabırda Eyübü solladım gülüm
Sarıldım hayale Leylammış gibi
Çöldeki Mecnundan kolladım gülüm.

Ferhat dağı delerek indi vadiye

Yokmu merhametin yokmu insafın
Ellerim yanıma düştü görmedin
Nasıl bir vicdan var yokmudur affın
Mezarcılar mezar açtı görmedin

Sızlıyor yüreğim büryandır ciğer

Ne resmini gördüm ne sesin duydum
Ben nasıl bileyim söyle gizemli
Sürekli saklandın ben sana uydum
Ben nasıl bulayım söyle gizemli

Ahumu ceylana benzer mi yüzün

Çok erken geldin belim büküldü
Seninle işimiz zor ihtiyarlık
Aklım ermez oldu saçım döküldü
Sinemin üstünde kor ihtiyarlık

Kurudu damardan çekildi kanım

Zalim gurbet yarim sana emanet
İyi sakla onu yüzü solmasın
Sakın üzme günü olsun selamet
Kara gözlerine yaşlar dolmasın.

Huzurlu et uykusunu böldürme

Aşk benim yanıma uğramaz sanma
Usulca sokulur haberin olsun
İyi düşün sonra odlara yanma
Gözden yaş dökülür haberin olsun

Zannetme ki fethedilmez birisin

Ağustosta başıma kar
Yağdırdın ya helal olsun
Bunca derdi üstüme yar
Ağdırdın ya helal olsun

Dindirmedin göz yaşımı

Ne sevgilim nede sevenim oldu
Bir gönülde kalmak nasip olmadı
Bütün denizlerim hüzünle doldu
Aşk gölüne dalmak nasip olmadı

Seven sevdiğine karşı dururdu