Hikmet Durkut Şiirleri - Şair Hikmet Durkut

Duydum ki düşmüştü helikopterin
Günlerce arandı bulunmaz yerin
Bir gelseydi sağ olduğu haberin
O zaman bayramım olurdu Başkan

Çaglayancerit'ten Yerköy Yozgat'a

Bu kadar üstüme gelip duruyon
Ezdikçe eziyon yol ettin beni
Ah dedikçe can evimden vuruyon
Yellerde savrulan kül ettin beni

Sevdanı serime kötü dokudun

Sensiz olmaz diye beni kandırdın
Tatlı sözlerinde yalan gizliymiş
El ettin göz ettin derde yandırdın
Her bakışında bir plan gizliymiş

Sahteymiş gülüşün nasıl inandım

Sen doğmadan hiç güneş doğmamıştı cihana
Sen doğarken melekler şahit oldu o ânâ

Sen doğunca tüm cihan senin ile nurlandı
Sen doğunca tüm kalpler seninle onurlandı

Uyur gezer bir kul oldum
Ölüden beter eyledin
Mecnun edip çöle saldın
Deliden beter eyledin

Bedenimi dert bürüyor

Mor beliği ak gerdana indirir
Bir bakışı çok ocaklar söndürür
Dokuz köyü bir eşeğe bindirir
Nice gönül yakar Sızır Güzeli

Elini sallasa düşen peşine

Aşkın umman olsa umrumda değil
Dalarsam ben eğer tövbeler olsun
Sevdan bana doğru verse de meyil
Dolarsam ben eğer tövbeler olsun

Petek olmam özden gelen balına

Zannetmeki yıkıldım kemiklerim söküldü
Dizde derman kalmadı yorgun belim büküldü
Takvimlerim tükendi yapraklarım döküldü
Bundan sonra fark etmez ha şurda ha burdasın
Benim için sen artık terk edilmiş hurdasın.

Sensizlik serimi kötü vursada
Seni sevdiğimi söyleyemedim
Dilimin ucuna gelip dursada
Seni sevdiğimi söyleyemedim.

Küllenmiş duygular geldiler dile

Yaylayı anınca burnumun ucu
İnceden inceye sızılar durur
Ne zman yüklesem kağnıya göcü
Yağlanan mazılar gıcılar durur

Kar kalktımı diye gumbelde gözüm