Hikmet Durkut Şiirleri - Şair Hikmet Durkut

Boşverdim maziye önümde atim,
Dönüpde geriye bakmayacağım,
Bundan sonra herşey eşref saatim,
Hergünü kafaya takmayacağım.

Kendime göre de yönümü seçip,

Böylemi olurdu Meclisin hali
Alpaslan Türkeşim orda olsaydı
Çoktan belliydi İblisin hali
Alpasaln Türkeşim orda olsaydı

Her önüne gelen ahkam kesmezdi

Ne tarafa dönersem heryerde sen
Rahatça bir yöne bakamaz oldum
Hayatımdan çık git Allah'ı seversen
Hayalin olmadan yatamaz oldum

Görmedim bir defa güldüğün bana

Alemden aleme göçüp giderken
Hakka giden yolu olanlar gelsin
Münker nekir ile sohbet ederken
Muhabbetle dolu olanlar gelsin.

Yakından yakınsan Allah dostuna

Sevdası tüter başımda
Ahraç deşmeyi özledim
Vallahi bu yaşımda
Navruz eşmeyi özledim

Çadır kurup dağ başına

Yudumlarım çayımı anlından öper gibi
Avuçlarım bardağı bir kuşu tutar gibi
Seni öyle özledim gözümde tüter gibi

Sen Leylaysan ben Mecnun çöle düşer izlerim
Ya bir mektup ya haber ömür boyu gözlerim

Deli gönül gamı bırak bir yana
Çok sevilen kıymet bilir mi sandın
Bu dünyada gülmek harammış sana
Bir halden anlayan olur mu sandın

Kırılırsa tutunduğu dalları

Sözünü geri al küsmüşüm deme
Eger sen küsersen darılırım ben
Hal bilmez birine düşmüşüm deme
İnan çok üzülür kırılırım ben

Gönül yıkmak kolay tamiri zordur

Seni senden fazla özleyen benim
Uzak durma boyun bükme el gibi
Her zaman yolunu gözleyen benim
Esip duman etme beni yel gibi

Tez gelseydin bunca vakit geçmeden

İkimiz bir olupta çözemedik düğümü,
Ben bilmiyorum, sen gördün mü ki güldüğümü?
Selâ verildiğinde anlarsın sen öldüğümü,
Yalan da olsa yaşadık yalancı dünyada.

Bütün dertleri de bana tartıyor terazi,