Hikmet Durkut Şiirleri - Şair Hikmet Durkut

Sitemim sevgiden sitemim nazdan
Ben böyleyim bana uyma gamzelim
Ne çalarsan peşrev çıkmıyor sazdan
Bu hayatı hayat sayma gamzelim.

Ağzın sadak olmuş sözlerin bir ok

Yaram depreşiyor hüznüm artıyor
Ufuklara bakıyorum gel gayrı
Dert yorganım üzerimi örtüyor
Hasta düştüm yatıyorum gel gayrı

Sen yoksun ya bu hayata küsmüşüm

Boyun büküp el sallama ardımdan
Sana değil ele küstüm gidiyom
Söyler oldum kederimden derdimden
Saza değil tele küstüm gidiyom

Dağı delmek için yollara çıkan

Zalim gurbet nazlı yari tez yolla
Özlemi semaya ağmadan gelsin
Sağ salim gelsin ha iyice kolla
Hasret yağmurları yağmadan gelsin.

Aldırmasın toprağına taşına

Devran bu devran diyorsan devam et
Hemen durmasını bilebilirsen
Sende usanırsın bıkarsın elbet
Dünyayı gözünden silebilirsen.

Diyorsunki Karun kadar zenginim

Şu fukara gönlüm yeise düştü
Varımı kaybettim yoğum sendeymiş
Uslanmak bilmeyen nefise düştü
İlmeği kaybettim düğüm sendeymiş

Gizemine düştüm hayalet oldum

Kapı kapı gezdim haberin olsun

Dilenciye döndüm seni ararken
Bu canımdan bezdim haberin olsun
Ağustosta dondum seni ararken.

Gözümde bir pul kadar değeri yok
Dünyayı elimden alan olursa
Düzeni çok bozuldu ayarı yok
Ben gidiyom burda kalan olursa

Bana yar olmadı gece gündüzü

Seni düşündükçe seni andıkça
Boynumu büktüğüm zamanlar olur
Üzgün sanıp ateşine yandıkça
Gözyaşı döktüğüm zamanlar olur

Ellerin yanında gördüğüm zaman

Sevgiden gönülden anlamaz diye
Ezdir. Cümle alem bildikten sonra
Tüm çareyi etselerde hediye
Azdır. Ben bu dertten öldükten sonra.

Çıkar beni kaf dağının başına