Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Tebrikler..Sevgiyle.
Ölen inek sütlü olur.İsmail in mekanı cennet olsun.
Yürekten sevgiler gönderiyorum size ve kaleminize.
ANILARINA SAYGIYLA ... FATMA HATUN ESEN
GÖNÜL DOLUSU TEBRİKLERİMLE ÜSTADIM. ÇOK ANLAMLI VE ÇOK GÜZLEDİ. SAYGILARIMLA...
Çok çok çok güzel hemde çok güzel dile getirilmiş,kaleminiz daim olsun ve hep yazın ,bende helal etmiyorum hakkımı çoğuna,tam puan,sevgi ile kalın.
burularak okudum...Üzgünüm...
Evet, çok haklısınız... Bu oyunlar hep sürecek ve bizler bunu daha önce de seyretmiştim diyeceğiz. Nereye kadar...
Anlamı ve anlatımı harika bir çalışma, ellerinize, yüreğinize sağlık Kazım hocam, tam puanımla selam ve saygılar.- Berkay Kur.
ölüm, doğan her canlıya eşit uzaklıktadır.
nefes aldığı sürece ne ve nasıl yaşadığıdır aslolan.
onuruyla gidebilenlere ne mutlu.
saygılar...
yüreğine sağlık dost,,, candan kutlarımmmm
Bu şiir ile ilgili 19 tane yorum bulunmakta