Heybesini duvarda çakılı çiviye asıp da giden,
Terk edip de ırayan dervişin;
Pek zaman sonra, geri döndüğünde,
İlk heybeye kaçar gözleri..
Orda mı diye değil;
Astığı çivinin izleri
Hala yerinde mi diye....
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
