Sevdam beyaz yeleli bir at gibi koşarken ardından..
Uğrunda sineler yandı.
Ciğerlerim ak kor ataşlara büründü,
Efsunlu kokular salındı…
Yörük kızının hamuruna beledim,
Yoğurdum, şekillendirdim
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
