Hazret Seyda Şiirleri - Şair Hazret Seyda

İns u cinin beklediği,
Muhtar-ı alem gelecek.
Mü'minlerin göz bebeği,
Dostlar müjde yar gelecek.

Asrımıza işarettir,

Ne fırtınalar var,
Beynimin ince damarlarından,
Ruhuma hükmeden.
İblisin cesaret edemediği planlar,
Kurcalar beynimi.

Ah sevdiğim..!
Keşke ben hayatın kölesi değil,
Efendisi olabilseydim.
Ama yazık ki buna el vermiyor kaderim.
Baharlar olmuyor,
Güneş ay doğmuyor artık.

Bu gün yine efkarlıyım çiçeğim,
Döner devran aleyhime eğlenemem ben.
Ha ölüyüm ha diriyim anlayamadım,
Sevdiceğim sevdalıyım seviyorum ben.

Sessizdi,ıssızdı,sensizdir bu şehrin sokakları.
En acı türküleri söylerdi sokakların titreyen lambaları.
Ve zaman içinde sana bağlanır, seni anlar.
Gönlümün derin ve kalbimin cılız damarları.
İçim gider o zaman sensiz geçirdiğim zamana.

Çok aradım yıllar önce ben onu,
Bin ezayla onu buldum ne oldu.
Saflığımla gönül verdim ben ona,
Aşk şarabı içtimde ben ne oldu.

Ben yandım ümit dolu bekleyişin sonunda,
Silleyi yedim,kaderimin içindeki yakınımdan.
Kime ne lazım gözyaşımdan, kahırlarımdan,
Yaşanması gereken yaşta ölüme isim yazdım.

Ey eceli yazan kalem! bu mu insan olma gereği?

Bir yıldız kaydı gökten gönlüme,
Isıttı beni ısıttı eritti.
Bir başka aleme götürdü,
Gönlümde adaletli bir saltanat kurdu,
Gah şah olur gah vezir.

Çoktur günahı bu aciz kulun,
Bin çıkmazdadır çaresiz sonu.
Bir hata yüzünden çeker cefayı,
Hala ömründe bulmadı sefayı.

Bin hata etmişim ya Rab af eyle.

Gel ey bahara nam veren gül!
İçimdeki burukluğu al at sil.
Ferahlat buram buram koklasın,
Viran olmasın içim olmasın kül.