Hazret Seyda Şiirleri - Şair Hazret Seyda

Sokakta karşılaştım.
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.

Duygularla paylaştım yalnızlığımı.
Bir şeyler arıyor bir yere varmak istiyorum.

Sitemle damla damla iniyor gönlüme,
Hoşuna nahoşuna aldırmıyor artık.

Ah!
Ruhumun derinliğine işlenmiş acı,
Ve
Onunla yaşamaya mahkûm bedenim
Bin dereden su getirsen silinmez,
Deryalara yön verdirsen geçilmez.

Gün batımı alevlenir duygularım,
Üşümez bedenim üşenmez senden.
Laylaklar solmadan asi zaman daralmadan,
Eğlensin yüreğin küsmesin benden.
Rüyamdan çık gel yanarım hasretinden.

Pır ınsana zırne hey, pıf dıqınê bı reşi.
Xuda jurda pê ılame,gutınen va ne xuşi.
Neqamiya insanan dtıbê va da nexuşi,
Bê bextiyên pur mezın,veqi pelan dı veşi.

Dı bêjın bayê seher ahvala jyarê tine,

Beni bana tanıttın,
Son nurla tanıştırdın,
Ebedi edebimi,
Bu leyl ile öğrettin.

Nuru Ahmed nurlandı,

Ah mem-u zin’li kentim CİZRELİM!
O güzelim şehir vazgeçilmez sevdam,
Bir yar verdin bin can aldın benden,
Neyleyim vatanımsın hoşnuttum senden.

İçim bir tuhaf anlatamıyorum,
Hayır mı desem şer mi? bilemiyorum.
Coşmak istiyor haykırmak istiyorum.
Bir türkü söylüyor dilim,
Bin damla akıtır gözüm.
Bu ferman bu destan niye? Ey gönül!

Derinden yakan şiirlerin afattır Ahmet efendi,
Bu minnacık gönlümü bi misil perişan eyledin.
Biçare aklım firakı derya bilirdi amma;
Sen deryayı tuş eyleyip ummana benzettin.

Ah! bebeğim,
Bilemezsin bu dünyanın çarkını.
Unutturur büyüklerin hakkını.
Bak küçüğüm diyar diyar gezdirir,
Yarı,yara-yara,yarı unutturur.