Birlikte yola çıkmak istiyor insan,
Güvenmek istediği insanlarla,
Güven ve sadakat var diyor çıkıyorsun yola,
İçinde niyetine sakladığı hasedi kim bilebilir?
İnsan da haysiyet olmadıktan sonra...
Zaten şahsiyetsiz insanlarda haysiyet bulunmaz,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Evet,
O çöplüğün tam ortasındayız, birbirimize "çamur atmakla" meşgulüz,
Şimdi!
Bozulma, bulaşıcıdır!
Ne kadar bozulduysak o kadar çoğalır ahlaksız!
Böylece birbirimizin yüzünü unutur
Bir süre sonra "üzüm üzüme" durumu nedeniyle
Benzeriz birbirimize!
İstenen budur zaten!
"Birbirinin pisliğini örtenler" çoğalsın,
Kötülük baş tacı olsun!
Biz haysiyeti
Onuru
Ahlaklı olmayı
Dürüstlüğü
Adaleti
Hak etmiyoruz!
Bulaştığımızı kirin
Çürümüşlüğün içinde
Birbirimizin gırtlağına sarılıncaya kadar da ayılmayacağız!
Tebrikler Önder Kardeşim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta