Hayriye Aygül Şiirleri - Şair Hayriye Aygül

Nereye konuyorsun diye sorulur mu
Neye konacağını nerden bilsin ki?
*
En iyisi sen sorma bana hangisi
Gönül sevdaya açarken kendini

Annem:-Kalk kızım kalk,öğlen oldu.Kuzular hala ağılda,yazıktır,günahtır,diyor.

Her zamanki gibi,sıcak yatağımdan kalkmaya üşeniyorum.Gözlerim çapaktan kapalı,ovalaya ovalaya istemeyerek kalkmaya uğraşıyorum.Zira başka çarem yok,ya ben,ya da annem gitmeli...
Daha bebeklerle oynama çağım,hoş, hazır bebekler değil,bez ve çubukla yaptığımız bir model...,bazen saç olarak,keçiden kıl keser,yeni elbisemi yırtarak entari giydirirdim bebeğe.Kim dinler benim beş altı yaşımı,evde benden başka çocuk yok ki,yardım etsin.Sadece ben ve annem varız.Bütün işler bizi bekliyor.Ağabeyim başka kasabada öğretmen olarak görev yapıyor.Diğer ağabeylerim öğrenci,sadece büyük ağabeyimin maaşı ile geçiniyor ve okuyorlar..Allahım ne yıllardı,nasıl bir ruh haletimiz vardı? Başarmak bizim inancımızdı.Ailemiz sadece kendisi için değil,çevresinide kalkındırıyordu.köyümüzde okuyan kızlar, hepimize örnekti.Onları teşvik eden ve maddi destek veren ağabeyimdi.Aile bireyleri olarak yaz tatillerinde köyde toplanıyorduk.O yılları unutmamak,geçmişi düşünmemek ne mümkün? .................................................................................

Babam genellikle dışarıdaki (bahçe,bostan,ark kazma,sulama ve tarla...) işleri yapardı.Baharda sebze ve meyve bahçesinin bütün işlerini babam yapardı.Yazın tarla biçme,harman çevirme,buğday ve samanı içeri alma,...gibi işleri yapardı.

Akıl suyu olsun
Şansın bol olsun
İzan ve idrak suyu olsun
Analı babalı büyüyesin

Hayırlı kardeş suyu olsun

Bakma öyle dargın!
Aynadaki sen muhtaçtır umutlarına,
Sarıl gazel gibi rüzgara,
Olumlu düşün hep yarınlara,
Umutların yayılsın ufuklara
Bereket olup yağsın mutlu

Yavaş yavaş tükenirken umutlarım
Hergün toprağa düşerken evlatlarım
Ağıtlardan parçalanıyorken yüreğim
Benim cinsiyetim sizce önemli mi

Doğuda tarumar edilen vatan toprağıyım

İçime çökmüş kara kara bulutlar
Örüyor kader sensizlik ağını bak
Ruhumu sarmış umutsuzluk harcı
Bak yine kader bana kurmuş tuzak

Sensizim gurbet yollarında yürürken bilinmeze

Efkar bastı beni, yüreğim yasta
Dertlerden bitap,çağlıyor tasa
Asma köprülere sürükleniyorum
Delice çağlayan suya, sor beni...

Bulutlar kaynıyor deniz yönünden
Yüreklerde deli deli yağmur yağıyor
Sicim sicim sel akıyor en celalinden
Can kopuyor can sahipsiz bedenden
Yak içinden bitsin azap dolu kara geceler

Sen olmayınca keyfi olmaz alemin
Gülmek memlekette fakiirlik selamın
Geceler karanlık ve soğuk düşlerin
Güneşsiz penceren manasız karanlık

Kelebek ağacı mor mor açmıyor

Mevsim dönerken aylardan Şubat'mış
İlkbahar cemre ile doğayı uyandırırmış
Lale sümbül nergiz toprakla uyanırmış
Sevgi çiçek açarak dönermiş mevsimler
*
Kalbi kütküt atarmış yolculuk başlarken