İçin yandığında fırtınalar kopar zihninde,
Öfkeni dalga dalga uçur gitsin gökyüzünde
Güneş utancından saklansın karlı tepelerde,
O an çöksün yer yüzüne, sis kümeleri
Gel gitler yayık gibi çalkalasın denizleri,
Mavi sular yükselip boğsun teneke gemileri.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta