( emmim ile )
Artık belli bir yaşa gelen kabak Ali şehre gedip çalışmak anacığına para kazanmak ister. Köyden dışarı çıkmamış olan bu delikanlı düşünür gidip emmime bir sorayımm der. Nede olsa baba yarısıdır akıl verir. Gurbet nedir? Özlem nedir? Vatan nedir? Bunu gurbette öğrenecektir. Diz çöküverir emmisinin yanına. Smmi durumu anlamıştır o sormadan bir iki söz edi verir...
Bak yeğen Güneş bayrağımız, gök çadırımız toprak döşeğimiz, dağlar yastığımızdır. Sen bakma yeğen bizim suskunkuğumuza rüzgâr atımız, şimşekler kamçımızdır.
Hanınız hanlarınız, bağınız bağbanınız var mı dersen? Geceler bahçemiz, Ay aynamız,
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta