Anan köylü Deli Omar,
Oturmuş da hırka yamar,
Ben ondan iplik umarım,
O benden yamalık umar.
Hasan Özçelik
Ben bilirim böylelerin huyunu,
Yer, içer de, alır gider koyunu,
Kaç yanından, oldum dese evliya,
İt yerine bağlama sen avluya.
Artık yok, kırıldı beyler, paşalar,
Komşusu dağ hayvanları,
Bilmez, duymaz fermanları,
Yün eğirir kirmanları,
Dağlarda bir garip çoban.
Gün dolanır akşam olur,
Bulmak istersen aşını,
Yum gözünü, sık dişini,
Emirleri sorgulama;
Eğ başını, gör işini.
İki kere iki kaçtır(!)
Dinle oğlum, dinle kızım;
Bu ders size pek çok lâzım,
Kalıtımı bil, uygula;
Sonra deme, alın yazım.
Anlatayım teker teker;
Dinle beni Türk, Müslüman gardaşım,
Kime dert dökeyim, sen ol haldaşım,
Bir sevda uğruna zehirdir aşım;
Ömür kısa, ben yorgunum, yol uzun.
Öyle bir dava ki, ‘kardeşlik’ adı,
Rüyalar görmüştüm, genç yaşlarımda,
Hayaller kurardım dağ başlarında,
Seraplar görürdüm, çöl uçlarında,
Hırçın nehirlerde yüzer gibiyim.
Küçücük kafamda büyük hayaller,
Büyüklerim der ki, kıyamet yakın,
Dünyanın sonudur, günü kalmamış,
Bir sözüne bir de özüne bakın,
İçi dışı aynı insan kalmamış.
Sanki büyük bir köy, Dünya küçülmüş,
Ustamın elinde keser,
Kalfasına yağar, eser,
Dahası kendine küser,
Çiviyi boynuna asar.
Her yerde arttı bir taciz,
Bizim derdimiz başkadır,
Sevdamız güle, aşkadır,
Anlatmaya sözler yetmez,
Anlayana ah, keşkedir.
İçimde bir garip sızı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!