Öyle sessiz geçer ki zaman,
Nefesin gibi hızlı süzülür gündüzden geceye,
Ama nefesin gibi geri çekemezsin zamanı.
Elinde tutamazsın geçip gidenleri,
Gitmişlerdir yapacak neyin var ki.
Hele de yaşın gençliğe demir atmışsa,
Uzun bir yol buldum kendime,
Yürüyorum subat soğuğunda titrek titrek,
Önümü bir kar yığını kapatmış,
Gözlerim de ellerim gibi titrek bakıyor.
Bir kar yığınını geçiyorum,
Büyük bir sabırla beklenir giden,
Birgün geri dönecek umuduyla...
Zaman geçmez olur bazen,
Geceler uzar boş bir oda da.
Beklentiler değerini yitirir,
Acılar içinde kalmaz elbet,
Silinir gider gönül sabret,
Biter birgün bu gaflet,
Artık kalmaz içinde hasret.
Bir daha dönme geri,
Akşamlar, içimde titreyen sessizlik,
Ruhumda bir çocuğun gülüşü,
Son nefesi bir aşığın,
Aydın bir sabahın öncesi.
Akşamlar, karanlığın adresi,
Kalbimin en derin yerindesin,
Hiç bitmeyen düşümdesin,
Acılarımın tükendiği yerdesin,
Sonsuza dek kapanmayan yelkenimsin.
Seni hiç aramam içimdesin,
Ben yalnızım, kaderim bu benim,
Dünüm yok, bugünüm yok, yarınım olmayacak.
Ben yalnızım, derdim çok benim,
Alıp başımı gitsem ne fayda yalnızlık her yerde.
Ben yalnızım, geceler bile yanımda değil,
Biz her gece hayal kurardık,
Bomboş sokaklara şarkılar söylerdik,
Rüzgara karışırdı sesimiz,
Biz her gece birbirimizi özlerdik.
Masallar anlatırdık hayalet çocuklara,
Ben seni istanbul`da sevdim,
Kız kulesi`nin gece sessizliğinde,
Dalgaların uyandığı sabahlarda,
Martıların gürültüsünde, balıkların çırpınışında sevdim.
Ben seni istanbul`da sevdim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!