Acının yorgunluğu tam bitmemişken yüreğimde,
Ben yeniden acılandım, yani aşık oldum.
Her ne kadar güzel deselerde aşk için,
Güzel olan yanı çok kısadır,
Birde uzun olan yanı vardır, bitmeyen bir yol gibi,
Yürüdükçe yorulduğun, yoruldukça ağladığın.
Sakın sorma geçmişi,
Acıtır hatıralar içimi,
Bilmezsin neler yaşadım,
Soracaksan sor geleceğimi.
Geçmişe dair bir umut yok içimde,
At onu aklından,
Hatırlama bir zerresini,
Andıkça için yanar biliyorsun,
Unutmak en zoru yap hadi.
Hiçbir hatıraya kanma,
Acılar tane tane dökülür gözlerimden,
Hasret kor olur yakar bedenimi,
Sana dair hatıralar geceme hüzün olur,
Kederim büyüdükçe isyanımda çoğalır.
Gördüğüm hayallerin hiçbir anlamı yok,
Sancılıydı içim, acılardaydım,
Konuşmaya gücüm yoktu,
Gece yarısıydı, rüya değildi,
Sen yoktun, olsan da farketmezdi.
Hangi mevsimdi bilmiyorum,
Bakışların hala eskisi gibi,
En derinden ürpertir içimi.
Hala günümdesin ve gecemde,
Ve hala umut yok gözlerinde.
Geri dönüşü yoksa bu ayrılığın,
Sen hayatımdan bedenen gitmiş olsanda,
Yüreğim ruhunu asla bırakmaz.
Hayalin gözlerimden kendini çekip alsada,
Gerçeği görmeme engel olamaz.
Benden başka biri elini tutsa bile,
Sanma ki dönerim yine geriye,
Öyle suskunum ki şimdi köşemde,
Şiir yazar bürünürüm derde kedere,
Bir rüzgar alır götürür beni sessizce.
Sanma ki özlüyorum seni eskisi gibi,
Bir gülüşün vardı,
Uğruna neleri vermezdim.
Gözlerin vardı,
Çekinerek baktığım.
Dudakların vardı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!