Biz
Gecenin karanlığı çöktüğünde yar,
Yanar sokak lambaları birer birer
Tüm şehirler sessizliğe gömülür, susar tüm şairler
Nasıl beceriyorsun mutlu etmeye
Aynı zamanda felaket olmaya
Coşkun sıcak duygulara boğuyorsun
Hazlar içine gömüyorsun
Hayatımı cennete çeviriyorsun
Bize Ait İlkbahar
Mum gibi eriyorum sevdanın ateşinde
Kızıyorum kendime seni yazıyor diye
Kırgınım zihnime seni düşlüyor diye
Öfkeliyim yıllarıma sensiz geçiyor diye
Bizi Var Eden Öğretmenlerimiz
Bizi var eden Öğretmenlerimiz
Aç kalsanız bile, bildirmez ar edersiniz
Gücünüz yetmese bile araç gerecinizi çabayla var edersiniz
Çevreyi aydınlatır, bizi bağrınıza basarsınız
Boşuna Kürek Çekermiş Kul, Aşkına Yoksa Karşılık Kaderinde
Dem alırmış aşka düşen, sevda çölünde
Yeşerir mi yaprak, kupkuru ağaç dalında?
Sanır mısın, sevmek sevilmek kul elinde?
Boşuna kürek çekermiş kul, aşkına yoksa karşılık kaderinde
Bu Akşam
Bütün hatıranla beraber, içimden seni söküp
Kurşuna dizeceğim kalbimi bu akşam
Ne kadar güç olsa da, aklımdan seni atıp
Seni kendimle beraber, benliğimden sileceğim
Bu Aşk Burada Biter
Tüm acılarımı yokluğunla,
Seni her şeyinle siliyorum
Yoktun, olmayacaksın da bundan sonra
Seni tanıdıktan sonra şiir yazma hastalığım başladı
Yalnızlığıma yokluğun nüksetti
Sessizliğime gürültün eklendi
Gözlerin gözlerimi davet etti
Beni benden alan bakışların mahvetti
Bu Gönül Sevdalıdır, Değerini Bilene
Bütün renkler kıskanır gözlerini
Tut der gözlerime, hissederken nefesini
Anlayamaz kimse ömrünü heder edeni
Bu gönül sevdalıdır, değerini bilene
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!