Tutsak
Bir karanlık hücrede yankılanıyorum,
İçimde zincir olan sessiz bir mahkumum;
Gözlerim koridor duvarlarına yapışmış,
Her adımda umudumdan çalmışım.
TUTUNACAK DALIN KALMADI
Bir zamanlar yeşerirdi umut,
Dalların vardı, tutunurduk birlikte…
Şimdi rüzgâr eser, savurur gövdeni,
Toprak bile dar gelir düşünce.
Üç Şeyle Konuşurlar Ardınızdan
İnsanlar…
Arkanızdan üç şeyle konuşur:
Anlamadıkları,
Elde edemedikleri
Ve asla olamayacakları şeylerle.
UNUTAMAM MI SANDIN
Unutamam mı sandın,
Beni o kadar kolay silip atabileceğini mi düşündün?
Her hatıranda bir iz bıraktım,
Her gülüşümde, her sözümde,
UNUTTUM BEN SENİ
Unuttum ben seni, zamanla silindin,
Bir zamanlar kalbimde derin izler bırakan.
Her anında sen vardın,
Ama şimdi yoksun, kayboldun.
Unutulmayan
Bir zamanlar gözlerinde doğan güneş,
Şimdi karanlıkta parlayan bir yıldız.
Adını fısıldar rüzgar her gece,
Kalbimde yankılanan sessiz bir sızıdır.
Uzaktan Sevmenin Derdini Bilirim
Bilirim,
Bir gülüşe hasret kalmanın ne demek olduğunu.
Uzaklarda bir yerde,
Sesini duymadan, dokunamadan
Sadece bakarak sevebilmenin yükünü…
Üzgünüm Benliğim
Üzgünüm benliğim,
Kelimeler yetmedi, yüreğim hep eksik kaldı.
Gözlerimdeki ışıltı silindi,
Ve içimdeki boşluk büyüdü her geçen gün.
Uzunca Bir Yol
Uzunca bir yol var önümde,
Ne başı belli ne sonu.
Ay ışığı yoldaş olmuş bana,
Gölgemden başka kimse yok.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!