Halil Şakir Taşçıoğlu Şiirleri - Şair Ha ...

Öyle hiç üşüşecek malım olmadı benim!
Şükrettim yaratana, dolmuşsa file oğlum...
Dünya telaşı umman, asla dolmadı benim;
.....Ne kadar sararsan sar, bitmiyor çile oğlum!
.....Aklın varsa Allah'tan hayırlar dile oğlum...

Evet denecek bir icraat mı var?
Hurdahaş oldu halk, kalmadı hayır...
Keseri kapan hep, kendine yonar
Hep çevreni değil, halkı da kayır!
Sonra evet iste, şimdilik hayır...

Hiçte yeni değil bu Avrupa nın hâlleri...
Çok evvel gösterimden kalkmıştı ya o filim!
Asya yı, Afrika yı, kurcaladı elleri
Oturupta, ölçtüler her yeri milim, milim...

Ellerinde bir cetvel, sınırları çizdiler!

Sevdim, suç mu işledim, herkes kınadı beni?
Tanıyan, tanımayan, hep iğne batırıyor...
Sen ne ettin diyerek, herkes sınadı beni
Andıkça benliğimi, sıyırıp bitiriyor...

Dibi görünmez tastan su içilmez dediler!

Yüreklerden dökülen nağmelere takıldım,
Gönülleri titreten sözleri seçiyorum...
Öyle nükteler var ki, etkilendim, yıkıldım!
Her birini okurken kendimden geçiyorum.

Şâirlik dedikleri yürekten bir kaç kelâm!

_______________Uyu uyu dedik hep, uyu, uyu, yat, uyu!
_______________Uyuttuk bu milleti hem de bir ömür boyu...
_______________Öğretmedik gençliğe vatan ne, millet nedir?
_______________Türke düşman oldu bak hem de Türkün öz soyu...
.................................................................Halil Şakir Taşçıoğlu

Onlar asla çay içip dağılmadı bir zaman!
Memleketin altını oymakla meşguldüler...
Sonra yıkım gecikir, dokunmayın ha, aman!
Kuzular şehit düştü,onlarsa hep güldüler...

“Açılımla” açtılar ağzımızı bayıra,

Nerede kaldın bahar, yollarını gözlettin?
Mart peçesini açıp, bir de buse kondurdu!
Alamadım kokunu, inan öyle özlettin...
O suratsız kış var ya, iliğimi dondurdu!

Hani ya mart gelince bir işaret verirdi!

Nerde toprağa bir tohum düştü de,
Ona toprak ana cevap vermedi?
Hangi tohuma bir can üşüştü de,
Attığı birine bin gövermedi?

Can ne kadar zulüm etse de ona!

Ruhum bile duymadan ilham perilerimi
Kim gönderdi sürgüne, bana hiç sordunuz mu?
Dört gözle beklediğim gönül çerilerimi,
Kovarsanız neylerim hiç akıl yordunuz mu?

Diyorlar ki bilenler; ilham seherde gelir!