Halil Şakir Taşçıoğlu Şiirleri - Şair Ha ...

Bak yine geldi bahar, açtı mor menekşeler!
Kırlarda çiçeklere gökkuşağı bulaştı...
Cennete döndü yine gezindiğim köşeler
O giden göçmen kuşlar dönüp bize ulaştı...

Vals yapar kırlangıçlar her ilkbahar gelince!

Yıllardır bekliyorum, ne selam var, ne haber...
Öyle arıyorum ki, sensiz bir hiçim anne!
O ne mutlu günlerdi yaşarken hep beraber;
Şimdi yangınlardayım, hem de ne biçim anne!

Başımı koyduğum o şefkat dolu dizinde,

Bir ben miyim bu ülkeye, ölümüne bağlanan?
Ne zaman vatanım desem, biri çıkıp söğüyor!
Türküm demeye gör sakın, o kadar çok eğlenen
Erk bağlıyor kollarımı, eli eren döğüyor...

Ezelden mozaik değil, yekpâre bir mermerdik.

Ne günlere kaldık ya Rab, fitneden geçilmiyor!
Bu milletin kafasında münafıklık hiç yoktu...
Kardeşimiz bile dost mu, düşman mı seçilmiyor!
Bir söyleyin, bunca fiti kafamıza kim soktu?

İyi kötü geçinip de gidiyorduk biz bize...

Hep tutmuşlar köşeleri bir bakın!
Sanılmasın devran böyle sürecek!
Bir akortçu çıkar elbet çok yakın;
...Çala çala bir havaya girecek...

Bu ülkenin sahibi yok mu sanki?

Siyaseti severdim, insanca yapılırken...
Pisliğe bulaşınca, sıdkım sıyrıldı benim!
Bir küçük paye için bir kula tapılırken,
Siyaset illetiyle yolum ayrıldı benim...

Menfaatler olunca düşüncelerin özü,

Biter elbet bu görüntün o hüsnünden eser kalmaz!
Mazin akıp dökülürken kirpiklerden damla, damla...
Hayat nasıl akıp gitmiş hiç haberin bile olmaz!
Döşenirsin kağıtlara bulduğun en son ilhamla...
Yaratanın takdiri bu, algıda geç kalan insan!
Gözünü aç, uyan artık, bir bak nasıl döner devran?

Billahi anlatmak zor bu, Akdeniz e mahsus!
Altınları zümrüde Hakk ne güzel tutturmuş...
Sakın ifşa etmeyin, seyredin şöyle sus pus!
Bunca mücevheratı açıkta unutturmuş!

Buhurdandan mı nedir, nerden geldi bu koku?

Karlı dağlar ardından geldi rüzgârın sesi!
Dedi; “sevdiğin yolda, koşarak geliyor bak! ”
Rengârenk çiçeklerin yaklaştıkça nefesi,
İlkbaharın kokusu coşarak geliyor bak!

Kuzucuklar meleşip yalakları yalarken,

Hesap verecek hiç, halim mi kaldı?
Geçmişimden hesap soran anılar.
Zaman, verdiğini hep geri aldı
Mazimi yüzüme, vuran anılar...

Andıkça, ne gündü onlar dediğim,