Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

NAMAZ – NİYAZ

Sor kendine kimim diye?
Varlığım kimden hediye?
Yaratılmışım; Ne diye?
Namaz dinin direğidir

Nasıl anlatsam ki, nasıl?
İçin başka, dışın başka
Kur’an tanımlamış asıl
İçin başka, dışın başka

Sohbetlerde çok tatlısın

MÜSLÜMANMIŞ

Kendini görmez başkasını süzer
Üstten bakar yaklaşılmaz yanına
Aç yatarken tok gezer
Müslümanlık yakıştırır şanına

MÜSLÜMAN, SEN UYUMANA BAK!

Neler oluyormuş Çeçenistan’da
Katliam varmış Doğu Türkistan’da
İşi ne Coni’nin Afganistan’da
__”Bir olun, dağılmayın…” dese de Hak;

NEDEN?

Ateş neden yakar soğuk üşütür
Alınan her nefes verilir geri
Vakti geldiğinde tükenir ömür
Ayrılır mahşerde herkesin yeri

NEDEN BÖYLE?

Her hatayı bil kendinden
Deme sonra “neden böyle? ”
Ne çekersen, hep dilinden
Deme sonra “neden böyle? ”

Söyler misin bana candan
Neden böyle Boğazlıyan?
Sıralayım; ondan, şundan
Bundan böyle Boğazlıyan

Neden dedin de; sahi, bak!

NEDEN DOKUNULMAZ?

Onlar vekil bizlerse asılız diye biliriz de
Görünen tam tersi baksana yüce meclisimize
Böyle acizlik görülmedi meclis tarihimizde
—Vekilse kürsüde niye esamesi okunulmaz;

“Yaptım ama olmaz” deme
Niyet et, nasipse olur
Hemen de olsun bekleme
Niyet et, nasipse olur

Önce çalış, sonra bekle

NE AKARSIN, NE KOKARSIN

Nasıl yaratıksın böyle
Ne akarsın, ne kokarsın
Bilmek isterim haliyle
Ne akarsın, ne kokarsın