Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

Dizi dizi urbaları dolapta
Modası geçmiş diye beğenmezler
Giymediği eşyaları kıyıp ta
Bilmem ki niye muhtaçlara vermezler?

6/8/2011

Hasret koydun gurbet beni soyuma
Allanıp pullanıp kandırdın beni
Göndermedin düğünüme toy'uma
Köz düşürüp gönlüme yandırdın beni.

Kurtulan var mı sevda ateşinden?

KANI BOZUK

Müslüman öldürürken Müslüman’ı
Müslüman olmayan durdurmaz kanı
Bunca vahşet nasıl üzmez insanı
̶ İnsan olan insan demez mi yazık?

KANLI YARAM HALEP

Kalbimin otağında
Buram buramdır Halep
Ta Selçuklu çağında
Sanki Meram’dır Halep

KARADENİZ UŞAKLARI

Başı yükseklerde gezer
Karadeniz uşakları
Yâre mani türkü dizer
Karadeniz uşakları

KAYBETTİK

Ölü toprağı serptiler yıllardır
Öğrettiler“Uyu, uyu, yat” diye
Kaybettik kimliğimizi çoktandır.
Ne düzen bıraktılar ne seviye

KAYMAKAM KEMAL BEY

O, Türk milletinin asil evladı
Devletin ilçede kolu, kanadı
Tutmuş bir kez ermeninin inadı
-Asil Türk’ü göremezdi ki üvey

KARINCA

Yerde bir canlı gördüm
Eli kolu küçücük
Hemen babama sordum
Nedir sırtındaki yük?

KARAŞIH

Sarıp sarmalamış Safrantı seni
Her zaman güzelsin her zaman yeni
Aşk ile bağlarsın kendine beni
Bulunmaz dünyada Karaşıh eşin

KARA TOPRAK

Her sitemin bir kurşun, her bakışın bir ferman
Gel deyince şaha kalkar dizginlenen kısrak

Hedefe kilitlenmiş gibi koştukça koşar