Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

Halil Manuş

K / URBAN

Peygamber sahabelerine can kurban
Mekke, Medine… Ya Bedevi ya Urban

Urban: Çöl Arapları

Devamını Oku
Halil Manuş

KÖYÜMDE BİR PINAR VARDI

Köyümde bir pınar vardı
Söküp taşımışlar onu
Buz gibi suyu akardı
Söküp taşımışlar onu

Devamını Oku
Halil Manuş

KOŞUYORUZ MEYDANLARA

Elde bayrak dilde tekbir
Koşuyoruz meydanlara
Hedef aynı amaç da bir
Koşuyoruz meydanlara

Devamını Oku
Halil Manuş

Sen yürü ki yürüsünler peşinden
Koca sürüdeki koç gibisin sen
Yurt için ayrılabilen eşinden
Sultan başlarında taç gibisin sen.

Arama… Bulamazsın bu yurt gibi

Devamını Oku
Halil Manuş

KONARGÖÇER

Hiç sordun mu neden diye
Yaratılmışız da; niye?
Dünya denen şu gemiye
Kondun ise göçeceksin

Devamını Oku
Halil Manuş

KORKUM

Hamutuyla yutup koca deveyi
Yorgan yakar sorun edip pireyi
Görmezlikten gelir onca bilgeyi
“Ben” deyip, yoldan şaşanlardan korkum

Devamını Oku
Halil Manuş

KÖRLE YATAN ŞAŞI KALKAR

Hiç sordun mu niçin denmiş?
Körle yatan şaşı kalkar
O güne dek çok denenmiş
Körle yatan şaşı kalkar

Devamını Oku
Halil Manuş

MERHAMETTEN MARAZ DOĞAR

Boşa söylenmemiş elbet
“Merhametten maraz doğar”
Hayra gitmezmiş akıbet
“Merhametten maraz doğar”

Devamını Oku
Halil Manuş

M / EZİYET

Halden anlamak, ne yüce meziyet
Halden anlamamak; nice eziyet…

09.12.2014

Devamını Oku
Halil Manuş

MÜDÜR BEY

Bugün değil yarın, sende gidersin
Gelenlerden, kalan mı var? Müdür bey
O makamda olma; inan, bitersin
Sözlerimde, yalan mı var? Müdür bey?

Devamını Oku