Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

BEKLENEN

Düşer elbet sonunda sararan yaprak
Beklenen şey hafif bir esinti sadece
Düşmemizi bekleyip dururken toprak
Dünyaya bağlılık çözülmez bilmece

BAYRAMIMIZ VAR

Gel! Çağlar kapayan şevkimizle gel
Gel! Yunusça şakıyan şarkımızla gel
Elde bayrak, dilde marşımızla gel
– Gelin çocuklar… Bugün bayramımız var

BEBEĞİM

Gel otur şöyle dizime
Cennet kokulu bebeğim
Yumuk yumuk bak gözüme
Cennet kokulu bebeğim

BEN KULUNUM

Senden gelen başım tacı
Sen Rabbimsin ben kulunum
Olunmaz Sen’den davacı
Sen Rabbimsin ben kulunum

BENLİK BELASI

“Dereyi görmeden paçayı sıvama”
Diyen niçin demiş düşündün mü hiç?
Son söz bekler; gelmedikçe kıvama
“Neden” diyerek geçirme birde iç

BENDE VARIM

Bakınmadan sola sağa
Demelisin “bende varım”
Çabukça geçip atağa
Demelisin “bende varım”

BENİ BANA KOYMA

Yarın mizan kurulurken
Beni bana koyma Rabbim
Sorgu sual sorulurken
Beni bana koyma Rabbim

Doğusundan tut batısına
Benim bu memleket, benim
Sevdam var çılgıncasına
Benim bu memleket, benim

Şehiriyle köyü ile

BENİM KÖYÜM

Sırtı Çal Dağına yaslı
Budur işte benim köyüm
Orta Asyalıdır aslı
Budur işte benim köyüm

HEVENG

Koy başını hevenge, düşüncelerle yoğur
Tavında döv demiri, zaman geçerse soğur.