Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

YALANCI

Bir doğru söylerse beş yalan katar
Patos vari; sap yiyip saman atar

YÖN

Sırt çevir batıla, hakikate dön
Ya İslam, ya küfür… Var mı ara yön?

RAHMET-ZULMET

Ne gezer rahmet, yetimin pustuğu yerde
Kol gezer zulmet, ışığın sustuğu yerde.

NAZM-I CELİL

Vahyedilirken Nazm-ı Celil ayet, ayet
Kimi sırt dönerken, kimi buldu hidayet.

HEVENG

Koy başını hevenge, düşüncelerle yoğur
Tavında döv demiri, zaman geçerse soğur.

NE DEMEK?

Başaramam ne demek? Tut bakalım kolundan
Allah de yürü, kimse ayıramaz yolundan

KADIN

Kadın, para, makam diye bağlatmayasın gözünü
Kabuk dökülse de olur, sakın çürütme özünü.

VAKİT – NAKİT

Yol uzun, zaman kısa, daraldı vakit
Aşk olsun sermayen, geçmez orda nakit…

ÖMÜR TÖRPÜSÜ

Sanki mahşer, dolup taşar çarşı Pazar
Unutma ki; Ömür törpün kuyun kazar

BEN KULUNUM

Senden gelen başım tacı
Sen Rabbimsin ben kulunum
Olunmaz Sen’den davacı
Sen Rabbimsin ben kulunum