Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

KARA TOPRAK

Her sitemin bir kurşun, her bakışın bir ferman
Gel deyince şaha kalkar dizginlenen kısrak

Hedefe kilitlenmiş gibi koştukça koşar

KARDELEN -1

Kar altından baş uzatır kardelen
Süzer etrafını alıcı gözle
Yaratanın lütfünü bilir bilen
İlahi kudret anlatılmaz sözle

KARDELEN

Görmez misin kardeleni,
Kar altından nasıl çıkar?
Düşün ona can vereni
De ki: -Mutlak bir yaratan var

KELEBEĞİM

Uçup geldin nerelerden?
Gül benekli kelebeğim
Ne haber var ötelerden?
Gül benekli kelebeğim.

KENDİ ELİNDE

Niye çatsınlar ki durup dururken
Kendi elindendir tüm çektiklerin
Mazlumu görmez, zalimi korurken
Bugün meyve verir dün ektiklerin

KERESTELİK

Ne çıta bilir ne beşon
Odun gelmiş kalas gider
Toprak dersin anlar beton
Odun gelmiş kalas gider

İyi tart iyi düşün;
Dün neydin, nesin bugün?
Biter elbet onca gün
“Keser döner sap döner
Gün gelir hesap döner”

KIBLEGÂHIM CANIM KÂBE

Nasip oldu geldim sana
Kıblegâhım canım Kâbe
O’ndan izler göster bana
Kıblegâhım canım Kâbe

KİLİS BENİM, BEN KİLİS’İM

Bir başkalık var ülkemde
Yıllar hazan ölü mevsim
Vazgeçmeyeceğim umde
Kilis benim, ben Kilis’im

KİLİTLEN SEN HEDEFİNE

Yok ederek çerileri
Kilitlen sen hedefine
Hep ileri hep ileri
Kilitlen sen hedefine