Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

NE ÇIKAR

Kıran kırmış gönlümü
Sende kırsan ne çıkar?
Dost belledim ölümü
Sende vursan ne çıkar?

Aşk girdabında başım
Ha döndü, ha dönecek
Çağlayandır gözyaşım
Ha dindi, ha dinecek

SENSİN…!

Haykır! Patlatırcasına gırtlağı
Haykır ki; Hep seni bekler nur çağı.

Onlar talan etsin çağdaşlık(!) diye

“Emri bil maruf, nehyi anil münker”
Ne demek bu ayet kafa yordun mu?
Yolcuyuz gideceğiz teker teker
Bir kez olsun merak edip sordun mu?

İçten içe duygulanıp çağlayıp;

VATAN HİZMET BEKLER

Dalgalanmayacaksa bayrak gönderde
Bırak tutmayı, kırılsın tüm direkler
Bir hüzün duyulmuyorsa gönüllerde
Bırak taşımayı, kopsun o yürekler

Neden diye sorma bana
Eğ başını, al maaşını
Nasıl diye kafa yorma
Eğ başını, al maaşını(!)

“Devlet malı denizdir” de

Gözler hep ufukta, mahzun ve dalgın
Hasretlik bilmem ki; nasıl bir salgın?
Yürek ezik, içe kapanık, yılgın…
Gurbet; ayrı kalış, anadan, yardan
Hasret; iç çekiştir terki diyardan.

NAMAZIM

Kesildi sesim soluğum, kalmadı avazım
Tek yanımda kalan, kılabildiğim namazım…

İBRET AL

İbret al hem karıncadan, hem arıdan
Fayda olmaz başkasındaki darıdan…

Zaman derya, dünya gemi, rotası mahşer
Bir mizan kurulmuş ki; yargılanan beşer.