Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

Tutamadım yolunu
Affet Allah’ım affet
Şu günahkâr kulunu
Affet Allah’ım affet

Ezan okundu durdu

Sevgiden sevdadan yana
Konuş ki, dil bayram etsin
Gönül bahçenden bu cana
Sunduğun gül bayram etsin.

Ziyaret bayramda gerek

ATMA ÇÖPE

Elindeki nimetleri
İsraf edip atma çöpe
“Yemem” dediğin etleri
İsraf edip atma çöpe

ARPA EKEN BUĞDAY BİÇMEZ

Toprak aynı toprak ama
Arpa eken buğday biçmez
Her kumaştan olmaz yama
Arpa eken buğday biçmez

Yağmura gebe bulutun
Sancısıdır gürleyişler
Hep rahmet için edilir
Tüm dualarla deyişler

Bırak sen toyu, düğünü

SANIRSIN ÖLMEYECEK

Kapatınca gözlerini sanır kimse görmeyecek
Kazık çakmış gibi dünyaya, sanırsın ölmeyecek.

İHTAR

Bırak! Nefsin, köpek gibi ulusun
Unutma ki; Sen, Allah’ın kulusun

CİDAD

Küfre karşı cihad var mutlaka katılmalısın
Hem Türk ve Müslümansın ön safta atılmalısın.

1987

Bakıp ta görmeyen kişi
Ben özürlüysem sen nesin?
Çomak sokmak olan işi(!)
Ben özürlüysem sen nesin?

Çok haklısın, görmez gözüm

Kur’an emredip kıl derken namazı
Kılmayarak, kendini etme ziyan.
Dinlemezsen nasihati vaazı
Bil ki; yaptıkların Allah’a âyan.

Sakın sanma ki “dem bu dem, gün bu gün”