Yoğrulmuşum faniliğin hiçinde,
“İsli, naylon bir çatmanın içinde,
Yetmiş beş yılında, Mart’ın üçünde;
Doğdun” derdi,bana Rahmetli annem!
“Bahar seli nazlı nazlı akarken,
Kuş sesleri ortalığı yıkarken,
Benim de mi düşüncelerim olacaktı,
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Devamını Oku
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta