Gürsoy Solmaz Şiirleri - Şair Gürsoy Solmaz

üç günlük dünyda yalan dünyada
kendimemi yansam sana mı yansam
epeydir yüreğim düştü feryada
kendimemi yansam sana mı yansam

nazar ettim epey taşı toprağı

serseri sevgimin tadına bir bak
mutlaka kendini ben göreceksin
yakınsın içimde değilsin ırak
beni kendin bilip sen göreceksin

olsa da hislerim yularsız azgın

KERKÜK..
Uğruna ölmek için milyonca insan varken...
Senin sesin neden tiz, lakırdın neden tek tük
neden davudi değil...el, elini savarken
Misak-i Milli varsa, niçin ağlasın Kerkük...

Uğruna ölmek için milyonca insan varken...
Senin sesin neden tiz, lakırdın neden tek tük
neden davudi değil...yad, elini satarken
Misak-i Milli varsa, niçin ağlasın Kerkük...

Özlem tarlasına döndü yüreğim,
Özleminle öleyim mi? Kıldıksız...
Nerden çıktın? Neden oldun gereğim,
Ağlayım mı? Güleyim mi? Kıldıksız...

Arzu bala sen dağların kızısan
Kınalı elinle şamili oyna
sen bir cansan başka cana yazısan
Kınalı elinle şamili oyna

dik yürü altında toprak oynasın

"kalemler yazmadı okuyamadım
kalemlere değil ele kırgınım
hayatı gördükçe kavrayamadım
sonuçta kurumuş dala kırgınım...

insan emek verir bekleye durur

kırk yıllık hoca ben, fetva veren sen
biraz ayıp, biraz abes değil mi ?
diyorum ki biraz saygı göstersen
seninkisi biraz heves değil mi

mesleğini seçmemişsen bana ne

İşte sen... sen, bendeki düş gibi...
İşte sen... yüreğimde kuş gibi..
İşte sen... Sarıkamış gibi...
Sen, bende beyaz bulut, Çam ağacı yeşilisin..
İşte sen... en sevgisin, en somut
Sen, bendeki sevdanın, Sarıkamışca dilisin...

kız anam vermer kız babam vermer kardaşım heç vermir
kaçacam vallaha gidecem billaha
bulacam bır abıkat diyecem billaha
muhtaç kaldım soğana
bulduğum lahana
sevduğum oğlana