Gürsoy Solmaz Şiirleri - Şair Gürsoy Solmaz

Yeisi bırak canım yad yeller hoyrat eser,
Zaman sana gösterir vefalı dostluğumu...
Seviyorum dememe ki diyorsan bihaber,
Sen nasıl bir sevgisin bir görsene buğumu...

Gönül yılkılarında yelesi gür küheylan
Dolu dizgin koştuğun yaylalarda izin var
Tozu dumana kattın yüreklendi bu ozan
Süvari değil sana, lazım olan şehsuvar..
Ruhun ıslansın biraz......

Küçük fundalıklar sonra kum,deniz
Oturup öylece seyrediyorsun,
Bir zaman bensenken şimdi neden siz,
Başka hayallere meyl ediyorsun…

İstemem olmasın yanında kimse,

Takmışım kafamı güzelliğine,
Yazsam ne olacak, yazmasam nolur?
İlgisiz kalırsın, bilmem sebep ne...
Sezsem ne olacak, sezmesem nolur...

Seviyorum derken açtığın yara,

Ey güzeller güzeli, ey sevgisi tan yelim
Ey yüreği sevgimle, aşkımla dolu sevdam
Ey nergis güzelliği yadigâr tek tesellim
Seninle meşgul aklım, seninle dolu kafam….

Ey yaban aşk gülünün, nadir renk yanaklısı

Seviyorsan engel olma,
Sevgi bitmez sermayedir…
Ona buna bedel olma,
Sevgi sevene göredir…

Aramak sormak keyfiyet,

Unutmak mümkün mü sen deli misin?
Yamaçlardan esen dağ yeli misin?
Sevginin ruhumda dost eli misin?

Sevgimsin içimde açan, çoğalan
Sevgimsin elbette düşümde her an....

hayatın hoşgörü imbiklerinden
sevginin iz düşüm gölgelerine
yazınız hayatın tatlı yerinden
sevginin iz düşüm gölgelerine

bazen efkar basar hüzünlenirsen

Gözlerim yaşla dolu,
Kaçmanın bitti yolu,
Istanbul’u sevmedim;
Sevmedim İstanbul’u....

Vermeden alan şehir,

Nedendir bilinmez geçen gün bana,
Bir selam vermedin, görmeden geçtin...
Yüz astın, kaş çattın çekildin yana,
Gülmedin yüzüme, sormadan geçtin...