Sorasım geldi
Çalınırken yıllarım
Alınırken gençliğim
Unutasım geldi
Tuğlalar dizilirken üst üste
Gördüm eksiklerimi
Oğlum oldun
Şimdi 19 oldun
Büyüdün geliştin sen oldun
Bilemedim
Ne zaman bu kadar oldun!
Zaman içinde
aşiftesin ruhum, aşifte
adam olamadın sen bu hayatta işte
karanlıklar bastı bak ruhunu başta
yakamadın bir mum bile şu kısa hayatta
olamadın bir baltaya küpeşte
konmaya çalıştın her çiçeğe beyhude
Sen hiç badem ağacı gördün mü hayatında
Şekilsiz, kara kuru bir ağaçtır zemheri ayında
Sıradan bir ağaçmış gibi geçer gidersin yanından ama
O kadar da mağrurdur aslında sen farkına varmasan da
Adam var, adam gibi,
Sözünün eri, yüreği engin ve güvenli
Işık saçar etrafına
Varlığı ile eşsiz ve sevimli
Adam var, kalanı ne demeli!
Bil ki o ben değilim, tanıdığın gibi
O kadar biçare ve uçarı
Sen yanlış tanıdın beni
Sensiz olurum bir deli
Gücendim sana, elim de değil
Bir sen var dı, bir de ben
Ne kadar büyüktü dünyamız, öyle ki
Küçük şeyler için yıkardık her şeyi
Oysa ki
Bir sen var dı,bir de ben!
Bodrum yollarında
Hazzın doruğunda
Bük bük bükülür yolları
Sarar bedenini kolları
Akşam dingin eser meltemi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!