Ey İnsan!
Durup biraz düşünsen
Bu dünyanın sana tapulu olmadığına bir ersen
Çiçeğe, böceğe bu kadar hoyrat olmasan
Şu kibrini biraz kıssan
Son versen şu savaşlara, attığın bombalara
Yeter bu kadar naz niyaz
Nazın ile oldum piyaz
Bak gelip geçiyor yaz
Kıymetimi bilmiyor isen
Bundan sonra çalarsın saz!
Ben o zaman var olurum
Çakır gözlerinde huzur bulurum
Ellerin ellerime dokunduğunda
Gözlerin gözlerime değdiğinde
Dudaklarından dökülen adım ile
Kendimi bulurum
Farklı bir şey yapmak lazım bugün
Dünden öteye
Yarından önce
Fark yaratmak lazım
Kendinden öte
Dünden farklı
Kavgan nedir be sevdalım benimle
Sevdamın yükü mü var omuzlarında
Ağır mı geldi taşımak onu gönlünde
Bu yüzden mi kaşın gözün sözün
Bir başka türlü son günlerde
Sen,
Sazlıkların arasında
Boylu boyunca uzanan bir orkide gibi
Renklerini sunarken dünyaya
Endamını sergilerken tüm vakarınla
Ne kadar da ulaşılmazsın o gizemli esrarınla
Canım sıkkın bu akşam
Keder bastı yine, dün akşamki gibi
Hatta ondan önceki, daha da önceki akşam gibi
Sanki dünyanın derdi üzerimde
Çözümsüz gibi
Bir yanım sızlar
Bir yanım değilken
Bir yanım ağlar
Bir yanım gülerken
Bir yaman çelişki
Döner başımda
Ne güzelsiniz siz,
Varlığınız varlık nedenim nedensiz
Yıllar ne çabuk geçti habersiz
İyi ki varsınız siz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!