neyleyim
sensiz geçen yazı,baharı
kışı
yılları
yok ki bir önemi
sensiz olunca
oğluma...
şimdi 17 oldun
artık sen kendi yolunda
hayatın başında
ve en güzel yaşında
o gün
gece sabaha erecek elbet
yıldızlar kısarken ışıklarını
gün elbet gülümseyecek
ve işte o gün
Ola ki duymadın beni,
Ne söylediğimi,
A be deli,
Hiç mi gözlerime bakmadın,
Bilki ben deli, sen benden de ileri
Yapraklar koparken teker teker takvimden
Geride bırakır yaşanmışlıkları birer birer
İçinde var neler neler
Mutluluklar ve üzüntüler
Kayıp yıllar peşinden
Sakin gece çöktü şehrin üstüne
O cehennemi yaz sıcağında tüm kasvetiyle
Boğucu havada yapış yapıştı bedenler
Kıvrak ama terli raks ediyordu özgürce
O şehrin sokaklarında
Uzaktan gelen müzik tınıları
Kalbini sıcak tut, duygularını serin
Ki esiri olmayasın
Ufkunu uzak tut, hedeflerini yakın
Ki yolunu şaşırmayasın
Karakterini sağlam tut, davranışlarını yalın
Ki kimseyi şaşırtmayasın
Mayın tarlası gibi
Her adım patlamaya hazır
Bir adım daha
Her şeyin sonu olabilir
Ama hiç korku yok
Korku bitti
Kırık kalpler durağında mola verdim
Yoruldum artık ben, ara verdim
Her şeye hep bir mana verdim
Bak sonunda yere serildim
Yeter bu kadar elem keder
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!