Güneş bile esirgiyor sıcağını kum gibi sermeye. Ve kırk tilki besliyor kafalar. Ekim yasım oluyor. Dişlerim çarpıyor, hislerim donuyor. Ve saat sabahın altısı, yaşamdan bir kesit alnımın yazısı. Harfler nemleniyor, sözcükler konuşurken. Kaç mevsim seriliyor ayaklarıma ve kaç aşık anıyor beni, ya o?
Bilmem bilirmisin bilmemleri ya da o kahrolası keşkeleri.. Mavilerde çok aradım. Meğer taşın altındaymış, saklıymış. Kaderime küstüm. Benimkisi avuntu işte yeditepe yaslıymış.
Olmuyor dostum herşey boş, sevmeler, sevinçler, heyecan... Belkide bir kolik hayatımızda Kolumuzda bir narkoz. Ve damarımızda gezinen pembe hayaller. Hergece bir yıldız kayıyor ve ben sayıyorum. Herkes uyurken mışıl mışıl ben toprağı gözyaşlarımla ıslıyorum.
Merhamet çamurmu gercekten. Hiç nasibim olmadı merhametten yana ama hep merhametliydim merhametsizlere. Hep sorardım derdimel kirlenen gecelere. Tek suçum?
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta